Gdy wróciłam do domu, zastałam go pustego, pomyślałam, że Richard jest na jakiejś fajnej akcji, bądź nudzi się zastanawianiem, kto mógł kogoś zabić. Stwierdziłam, że wolałabym się nudzić razem z nimi niż sama w domu. Poszłam do kuchni zrobiłam kolację. Napisałam w razie czego, że danie jest w lodówce i może podgrzać w mikrofalówce, jak ma jeszcze siły. Sama po zjedzeniu, obejrzałam ciekawy film w telewizji pod tytułem "Blitz" i poszłam spać.
Rano obudził mnie Rex głośnym szczekaniem. Nie wiedząc o co chodzi, ledwie zwlekłam się z łóżka prawie z niego spadając i poszłam za psem. Kompletnie nie spodziewałam się tego, że obudził mnie tylko po to, abym dała mu jeść. Kiedy już to zrobiłam, zobaczyłam przez w pół otwarte drzwi sypialni Richarda, który spał w ubraniu, a nawet w płaszczu bez przykrycia kołdrą. Przestałam denerwować się na Rex'a z tego powodu. Po cichu zrobiłam sobie śniadanie i je zjadłam. Zeszło mi się godzinę, bo moje ruchy były tak powolne, że chyba wolniejsze od ślimaka. Stwierdziłam, że do spotkania z grupą jest jeszcze kupę czasu, więc popatrzyłam jakieś bzdety w internecie. Następnie ogarnęłam co potrzebne z produktów spożywczych, wzięłam swoje słuchawki nauszne i poszłam do sklepu. W ogóle się nie śpieszyłam, spokojnie doszłam na miejsce, zrobiłam zakupy i wróciłam. Gdy byłam już z powrotem w domu okazało się, że aż za przedłużałam tą podróż i że po wypakowaniu zakupionych produktów, musiałam już wychodzić na miejsce spotkania, czyli jak zwykle, tradycyjnie w parku. Podczas drogi kontynuowałam słuchanie utworów Linkin Park. Gdy dotarłam na miejsce była połowa ludzi, a w niej moje przyjaciółki. Przywitałam się z każdym, a potem w grupie porozmawialiśmy. W tym czasie ktoś dochodził. Kiedy byli już wszyscy ustaliliśmy, że zatańczymy nasz pierwszy i ulubiony układ, a następnie muzykę. Nie tańczyliśmy tylko do jednego utworu. Gdy skończyliśmy, jedna z dziewczyn opowiedziała, że oglądała filmiki jakiejś dziewczyny, która tańczyła do Rock'owych kawałków, ktoś inny zaproponował, żebyśmy i my spróbowali. Wszyscy uważaliśmy to za ciekawy pomysł i że możemy spróbować. Umawialiśmy się, że pomyślimy nad krokami i za tydzień spotkamy się i je pokarzemy. Ale mimo tego i tak utworzyliśmy wspólnie początek układy i trochę nam się z tym zeszło, łącznie z jego ćwiczeniem. Wróciłam do domu o północy. Dom był po raz kolejny pusty. Trochę tak smutno wracać do pustego domu. Aż współczułam Richard'owi, ciekawe, czy w ogóle ma czas na odpoczynek, nie mówiąc już o jakimś posiłku.
Gdy nadszedł kolejny dzień obudziłam się w pustym domu. Nie przebierając się, bo jaki ma sens przebieranie się z dresów na dresy? Poszłam coś przekąsić. Południem spotkałam się z Bellą, Evelyn, Kaylą oraz Carly. Pospacerowałyśmy i pogadałyśmy. Pomyślałyśmy trochę o krokach do nowego układu grupy. Niestety nie wszyscy mają tak dużo czasu jak ja i musiałyśmy się rozejść. Wracając z powrotem przez moje ulubione miejsce, czyli park, spotkałam Colina z zespołem. Pogadaliśmy trochę. Opowiedziałam o pomyśle tańczeniu do Rock'owej muzyki i zaproponował, że jakby coś to możemy połączyć siły. Oni grają, my tańczymy. Spodobał mi się ten pomysł i w razie czego jesteśmy w kontakcie.
Gdy wróciłam do domu była osiemnasta. Zrobiłam obiadokolację, sama zjadłam, a resztę podzieliłam na trzy i spakowałam w opakowania plastikowe. Poszłam na komisariat do Richarda i jego zespołu. Wyglądali jak śmierć. Rzuciłam tylko: "Pewnie jesteście głodni" i rozdałam posiłki, które były jeszcze ciepłe. Rex oczywiście też coś dostał.
No to coś napisałam... Może być nudne, ale chciałam coś spokojnego napisać. Niedługo akcja może się trochę rozwinąć. Mam jeszcze dużo pomysłów ;)
Nadal czekam na opinie...
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz